Gras gejkgnejdanfjdsanfjsa.

''Eh, not really no!'' antwoordde Lorenzo gelijk lachend, en voelde de wind tegen zijn neus aanwaaien. Brrr.

Anna rilde even na nog een windvlaag, maar trok zich van de toenemende kou vrij weinig aan. Ze had absoluut geen zin om naar binnen te gaan, niet nu ze eindelijk weer een keer met Lorenzo buiten zat. "Misschien moet je eens takjes proberen, voor de afwisseling," lachte ze toen, een stokje voor zijn neus houdend.

Na nog een windvlaag rilde Lorenzo zelfs even, maar hield zijn mond. ''You're not planning on stopping are you? You big mean bully,'' antwoordde Lorenzo hoofdschuddend en pakte het takje af. ''Misschien moet jij het maar even proeven, voorproefje!'' Hij pakte het takje af en hield het stokje voor haar mond.

"No thanks!' grijnsde Anna gelijk, terwijl ze haar hand met de achterkant tegen haar mond hield. 'Ik eet nog liever het kantine voedsel," zei ze toen, waarna ze weer een poging deed tot haar uit haar gezicht halen. "Kut wind," zei met een zielig gezicht.

Lorenzo gooide het takje weg, en keek naar de lucht, ''Jezus, waar komt de wind opeens vandaan?'' dacht hij mompelend hardop en keek Annabelle toen grijnzend aan, ''Het wilt je straffen!''

"Ja of jou!" antwoordde Anna, die eens stuk harder praatte dan daarvoor. De wind klonk harder dan daarvoor, maar ze ging dit er echt niet door laten verpesten. Ze had niet eens door dat ze met haar knieën nog zo'n beetje op Lorenzo's schoot zat en haalde haar schouders op als antwoord op zijn vraag. "Geeeen idee trouwens."

''Jezus ..'' mompelde Lorenzo weer en keek Annabelle aan, ''Het begint best koud te worden he ..''

Anna haalde haar schouders op. "Valt wel mee toch? Ik heb het niet zo koud." In werkelijkheid had ze het ijskoud, maar als ze dat ging vertellen had Lorenzo meer reden om naar binnen te gaan en dat wilde ze absoluut niet. "Lekker opfrissend," grijnsde ze toen.

''Nou .. ik heb al genoeg frisheid gehad van die koude douches,'' antwoordde Lorenzo die wat harder was gaan praten door de wind. ''Geef mij maar wat van je lichaamswarmte dan!''

"Then give me some of yours," antwoordde Anna grijnzend, waarna ze hem een knuffel gaf - wat niet moeilijk was, ze zat immers zo'n beetje bij hem op schoot nog. "Al warmer?" grinnikte ze.

''Much warmer!'' antwoordde Lorenzo tevreden en sloeg zijn armen om haar heen, nu ze zo zaten vond hij het helemaal niet erg. Laat de storm maar komen!

Dat Lorenzo haar knuffelde voelde veel warmer dan het zou horen te voelen wanneer iemand haar knuffelde. Ondanks dat het begon te regenen en ze haar eigen adem kon zien nu als ze uitademde vond ze het totaal niet erg zo te zitten - integendeel. "Mooi zo," lachte ze, haar adem weer zichtbaar.

''Wow, ook nog regen .. gaat lekker,'' merkte Lorenzo op toen het ook nog begon te regenen.

"Scared?" vroeg Anna met een lichte spot in haar toon. Natuurlijk snapte ze ook wel dat hij niet bang was, maar pesten kon altijd. Het moest alleen niet hard gaan onweren, want dan was ze wél zo binnen.

''Very! It's good that I have you here,'' antwoordde Lorenzo grappend, met een grijns op zijn smoel en staarde voor zich uit, naar de regen. Hij zag een bliksemschicht PSGGGGG (!!!), en hoorde toen na 3 tellen donder.

"I don't think it is!' riep Anna geschrokken, terwijl ze haar haren voor haar ogen hield. Ze was ondertussen terug achteruit gestoken en keek nu tegen haar haren aan. Onweer. Alsof de duivel haar gedachtes had kunnen horen.

''Aaah, are we getting scared of a little thunder?'' vroeg Lorenzo pestend en drukte Annabelle iets harder tegen zich aan, ''Don't be afraid little girl, Lorenzo is here to protect you!''

"No!" verdedigde Anna zich gelijk tegenover Lorenzo, totdat ze weer een harde donder hoorde. "Okay, maybe a little bit," zei ze toen wanhopig. Ze voelde zich net een klein kind bij Lorenzo zo, maar om eerlijk te zijn kon het haar niks schelen.

''Haha! Don't worry little Anna,'' grinnikte Lorenzo en keek haar even glimlachend aan, maar ging toen weer voor zich uit staren.

"Do not laugh at me!" zei Anna met een zielig gezicht, al zag Lorenzo dat toch niet. Meteen kromp ze ineen na nog een knal. "I'll look like a monster once we'll get inside," zei ze toen. Haren totaal door de war, make-up voor zover ze die had uitgelopen door de regen en een gezicht dat nog bleker was dan normaal. Great.

''Dat doe je sowieso al,''

''No, you won't. Even with all your make-up leaking you'll still look lovely,'' antwoordde Lorenzo grijnzend en keek even naar boven toen hij weer een flits zag. Prachtig. Na een tijdje realiseerde hij zich pas dat hun de enige waren die nog buiten zaten.

"Trust me, I won't," antwoordde Anna, die het opeens wel weer helemaal warm had door Lorenzo's opmerking. Maar haar handen hield ze toch veilig voor haar ogen. Alhoewel het steeds harder begon te regenen wilde ze toch niet opstaan om naar binnen te gaan. Niet nu.

''We'll see! .. Are we not supposed to be inside now? There nobody outside anymore,'' merkte hij op en keek weer even rond voordat hij Annabelle weer probeerde aan te kijken.

"No, we're not," loog Anna. Natuurlijk hoorden ze binnen te zitten nu, zeker met dit weer. Maar ze ging dit echt niet door het weer en Miss Matthews laten verpesten. Echt niet.

''Hmm, okay ..'' antwoordde Lorenzo nonchalant en keek weer op naar de lucht. Het was vreselijk bewolkt en je zag telkens flitsen. ''You don't wanna go inside, do you?'' vroeg Lorenzo toen ter bevestiging, en streelde haar hand - hij had ondertussen al zijn hand op de hare geplaatst - met zijn duim.