Gras gejkgnejdanfjdsanfjsa.

"Finally!" overdreef Anna toen Lorenzo de hoek van de eetzaal omkwam, alsof het uren geduurd had tot hij naar buiten kwam. "Je eerste dag buiten zonder sigaretten," grijnsde ze daarna. "You must be so happy!"

''Oh, shut up,'' antwoordde Lorenzo grinnikend en liep naar zijn vaste boom en plofte daar op de grond.

Anna liep snel achter Lorenzo aan en ging tegenover hem op de grond zitten. "What?" vroeg ze toen onschuldig. 'Wees blij dat ik je gezonder laat leven!"

''Ha! I'm sure the food you get here does more damage to your health than cigarettes,'' antwoordde Lorenzo gelijk hoofdschuddend.

"I'm the living proof it doesn't!" antwoordde Anna gelijk op een betweterige toon. "Misschien moet je het maar langer dan een week volhouden, mhh?" grijnsde ze daarna. "It can't harm you!"

''Nah, can't be bothered,'' antwoordde hij en begon aan wat gras te plukken. ''Yeah, you're the living proof that this food does damage your health,'' grinnikte hij.

Anna boog wat voorover en sloeg toen met haar hand op Lorenzo's hoofd. "Don't be so mean!' zei ze toen met een zielig gezicht. "I'm helping you and your health with this!"

''Auw!'' zei Lorenzo lachend en plaatste zijn hand op het plekje waar Annabelle hem net had geslagen. ''Aaah, so you care about me ánd my health? How sweet,'' antwoordde hij plagerig en stak zijn tong vervolgens uit naar haar.

"I know, that's me! Always sweet, never being mean.." antwoordde Anna alsof ze een enorm ego had. 'Jammer genoeg neem je dát niet van me over," zuchtte ze toen grappend.

''Oh, please!!'' antwoordde Lorenzo gelijk lachend en legde wat gras op haar hoofd. ''Much better!'' zei hij toen met een brede glimlach op zijn gezicht.

Anna pakte gelijk het gras van haar hoofd af en legde het op het hoofd van Lorenzo, waarna ze er een paar keer op klopte. 'Groen staat jou veel beter dan het mij staat!" lachte ze.

Lorenzo schudde het gras van zijn haren af en keek Annabelle grijnzend aan, ''Vroeger at ik altijd gras ..'' zei hij randomly.

"Waarom nu niet meer dan?" vroeg Anna met een veelbetekenende grijns. Gelijk daarna ging ze vlak voor hem op haar knieën zitten, pakte ze het gras van zijn hoofd en probeerde het in zijn mond te duwen. "Eten!' lachte ze.

Lorenzo pakte haar pols nog net op tijd vast en begon te lachen, ''Nee, dankje!'' zei hij lachend en had haar pols nogsteeds vast. ''Waarom probeer jij het niet?'' zei hij grijnzend en keek naar haar hand waar nogsteeds gras inzat.

"Ik heb het niet zo op gras eten," grijnsde Anna, waarna ze nog een keer door probeerde te duwen met haar hand. "Besides.. jij zei dat je vroeger gras at. Well, show me!" Ze lette goed op dat Lorenzo niet probeerde het gras uit haar handen te halen.. dat zou hem toch niet lukken.

''Hoe kan je nou weten dat je het niet lekker vind? Je hebt het immers nog nooit geproefd!'' vroeg Lorenzo grijnzend terwijl hij haar pols nogsteeds vast had zodat ze het gras niet in zijn mond zou douwen.

"Eat it!" beval Anna Lorenzo lachend, terwijl ze haar pols probeerde los te maken. Right, ze had nooit gras geproefd en was dat ook zeker niet van plan. Ze wílde niet eens weten hoe gras smaakte. Lorenzo had gras gegeten, zij niet. Waarom zou hij het anders opeens zeggen?

''Noesss! Stop being so mean!'' antwoordde hij op een nep jammerende toon en duwde haar pols weer weg. ''Anders ga ik het nog in jouw bek douwen!''

Een grijns ontstond weer op Anna's gezicht. "You wouldn't," daagde ze hem uit, waarna ze met haar andere hand het gras uit de hand pakte die Lorenzo vast had en het lachend tegen zijn mond aanduwde.

Lorenzo pakte snel haar andere pols ook beet, met zijn andere hand en spuugde wat gras uit dat in zijn mond was beland. ''BAHHH! Annabelle, rot kind!'' zei hij lachend.

"Aaaah, ik hou ook van jou!" zei Annabelle op overdreven slijmerige toon, terwijl ze keek naar het gras dat Lorenzo weer uitspuugde. "Blijkbaar vond je gras toch niet zo lekker," bracht ze daarna schijnheilig uit.

''I know you do,'' grijnsde Lorenzo en veegde zijn mond even af. ''Dit zet ik je nog wel betaald, wacht maar tot ik die weddenschap heb gedaan .. ohhhh, just wait,'' zei Lorenzo op een evil toon met een wenkbrauwwiebel.

"Kan ik lang wachten," grinnikte Anna, die een pluk haar die voor haar gezicht gevallen was wegblies. Gelijk daarna pakte ze wat nieuw gras van de grond. "Wil je nog wat?" grijnsde ze, van Lorenzo naar het gras kijkend en weer terug.

''Eh, nee dankje,'' antwoordde Lorenzo en keek even weg, ''Proef jij maar wat!''

"Why?" Met de achterkant van haar hand veegde Anna haar haren weer uit haar gezicht, die door de sterke wind telkens in haar gezicht werden gewaaid. "Aren't you hungry anymore?"