Gras gejkgnejdanfjdsanfjsa.

"Er is gewoon niks, oké?" antwoordde Annabelle nog na Lorenzo's opmerking die nogal sarcastisch over kwam. Als zij gelijk had dan kreeg ze dat ook ook.
Haar haren waren ondertussen helemaal natgeregend en ook haar kleding was doorweekt, maar veel zin om op te staan om nieuwe kleding aan te doen had ze niet. Eigenlijk had ze nergens zin in op dit moment. 'doesntmatteranyway," voegde ze er nog een beetje onverstaanbaar aan toe. "Don't you wanna go inside yet?"

Lorenzo knikte even na haar gebrabbel en haalde zijn schouders op bij haar vraag. ''Dunno, I'm quite comfy here for some reason ..'' antwoordde hij fronsend en schudde wat natte haren voor zijn ogen weg. Het was geeneens zo heel super koud, het was gewoon nat.

"Het is aan het stormen ik weet niet hoor," antwoordde Annabelle meteen die het feit dat ze er zelf ook nog zat negeerde. Welke idioot ging er dan ook buiten zitten in de storm?! Zonder het door te hebben plukte ze nog wat gras uit de grond en liet het ook weer vallen. Stiltes waren stom.

''Waarom zit jij dan buiten?'' antwoordde Lorenzo gelijk, verdedigend. Ja, hallo .. zij beschuldigde hem van iets terwijl ze het zelf deed. Wat was dat nou voor onzin? Afwezig volgde hij haar pluk-het-gras-en-laat-het-dan-weer-vallen-en-pluk-weer-nieuw-gras bewegingen. Iedereen kreeg altijd neigingen gras te plukken als ze op de grond zaten, maar op de een of andere manier had hij dat nooit.

"Heee, ik zat hier het eerste hoor," verdedigde Annabelle zichzelf zonder op te kijken, ook al had die beredenering totaal geen verband met de gestelde vraag. Maar het was wel waar! Zij zat hier al voordat Lorenzo hier zat dus hij had het recht ook niet zulke vragen te stellen!

''Waarom? Het is aan het stormen ik weet niet hoor,'' antwoordde hij triomfantelijk, aangezien hij precies haar zin had gekopieerd. Haar antwoord klopte ook niet echt, het grief haar alleen maar een dieper gat, maar daar ging hij natuurlijk niet op commenteren. Hij was daar veel te lief voor.

"Heb je daar last van dan?" vroeg Annabelle op dezelfde toon als Lorenzo zojuist gedaan had, alsof zij nooit degene geweest was die met de vragen gestart was.
Natuurlijk had ze door dat hij haar zin kopieerde maar ze zou gewoon doen alsof ze dat niet doorhad.. ja. Dan nam ze dat plezier gelijk van hem af!

Hmpfff! ''Niet echt. Zo koud is het namelijk niet. Voor mij dan,'' antwoordde hij doodserieus en liet zijn ogen even naar de lucht wandelen. Nu hij even aandacht schonk aan de omgeving merkte hij pas hoe donker het was. Nee, het was niet laat, gewoon donker. Donker door de gemene kwaadaardige wolken die Annabelle haten.

"Oh," antwoordde Annabelle droogjes, die nu nog een handvol grassprieten uit de grond trok en zonder te kijken luchtig op het hoofd van Lorenzo legde, vervolgens weer doorgaan met het plukken van gras. Het was eigenlijk best koud, maar wat maakte het ook uit.. binnen was het ook vreselijk.

''Gee, thanks,'' antwoordde Lorenzo grijnzend die de grassprietjes uit zijn haar schudde. ''Can't you leave the poor grass alone?'' voegde hij eraan toe terwijl hij meelevend naar het gras keek die Annabelle uit de grond bleef trekken.

"Green suits you well," antwoordde Annabelle, nog steeds zonder op of om te kijken. Eigenlijk zat ze hier best wel goed.. zo lang het niet ging onweren dan. Dat moest ze echt niet hebben. Ze had een ontzettende hekel aan onweer het was zo mfdksjfslkh eng en hard en bah. Vreselijk was het. Maar met de rest van de storm.. nee, daar had ze geen problemen mee.

''Well, thank you,'' antwoordde Lorenzo met trots, alsof hij het een prachtig compliment vond en plukte zelf wat gras en dumpte het vervolgens op Annabelle's haar. ''Hmm, green suits you better I think,'' voegde hij er vervolgens aan toe.

In een betweterig houding ging Annabelle weer overeind zitten, haar armen over elkaar geslagen en het gras van haar hoofd afschuddend. "Groen staat me niet," antwoordde ze toen nonchalant, hoewel niet eens al het gras van haar hoofd af was. "Dus je mag het hebben!" Meteen plukte ze nog meer gras en gooide het tegen zijn gezicht aan. "There you go!"

''Okay,'' antwoordde Lorenzo iets te droog en keek toe hoe ze weer wat gras op zijn hoofd plantte en knikte toen. ''Nu ben ik wat aantrekkelijker, niet?'' voegde hij eraan toe terwijl hij even grijnsde. Annabelle had nog gras op haar haar, ha-ha!

"Hmm.. ja.. een beetje dan.." antwoordde Annabelle wat bedenkelijk, die zelf totaal niet doorhad dat er nog gras op haar haar lag. Achja, dat werd er zo vanzelf afgespoeld, het was zo hard aan het regenen dat het haast niet anders kon. Met haar handen maakte ze een kommetje en het duurde niet lang voor die vol zat met regenwater. Toen dat zo was gooide ze het op Lorenzo, alsof dat verschil maakte. "Alsjeblieft!" zei ze triomfantelijk.

Lorenzo had het even geeneens door dat ze wat water over hem heen gooide, aangezien het toch aan het stort regenen was. ''Cheers,'' antwoordde Lorenzo weer en schudde zijn hoofd, waardoor het water uit zijn haar op Annabelle spatte. ''There ya go!''

"Ha! Dat kan ik beter!" zei Annabelle, die nu met haar eigen, lange haren begon te schudden in Lorenzo's gezegd, blij. Als ze zulke wedstrijdjes gingen doen won ze toch wel.. ze won sowieso wel!

''Bwehhh, niet eerlijk,'' antwoordde Lorenzo gelijk. ''Jij hebt langer haar!'' voegde hij uitleggend aan toe en streek zijn hand door zijn natte haren. Hij merkte geeneens dat zijn boeken zeik nat werden. Nou, zijn boeken .. de bibliotheek boeken.
Ha.

"Moet je je haren maar laten groeien!" antwoordde Annabelle die nu ook nog eens haar tong erbij uitstak. Nog geen twee tellen later haalde ze met haar handen Lorenzo's haar nog meer door de war en bekeek daarna grijnzend het resultaat. "Prachtig!"

''Cheers!'' bedankte Lorenzo haar weer en schudde zijn haren weer normaal. ''Okay, ik zal het laten groeien. Misschien maakt het me net zo aantrekkelijk als jij!'' voegde hij er met een genepte blijheid en hoop aan toe.

"Misschien wel ja!" antwoordde Annabelle, nu een modellenpose aannemend. Lang duurde dat echt niet want ze schoot meteen alweer in de lach. "Je bent helemaal doorweekt joh!" grijnsde vervolgens alsof hij de enige was. "Heb je het niet koud?" Met beide handen pakte ze nu zijn wangen vast en deed net of hij een klein kind was dat niks snapte. Ha!

''Jij bent zelf ook doorweekt hoor!'' antwoordde Lorenzo gelijk en trok een pruillip toen hij haar handen op zijn wang voelde, die op de een eigenaardige plezante manier tinteltjes veroorzaakten. Waarschijnlijk omdat haar handen zo warm waren. Ja. Duh. Nu ze het over kou had .. ja, hij had het best koud. ''Ja, ik heb het heel erg koud. Warming-up needed!''

"Warming-up? Hmm.. dan zul je naar binnen toe moeten," antwoordde Annabelle nonchalant, alsof ze niet snapte waar hij het over had. Kijken hoe hij dan reageren zou hmm.

''Binnen is het ook koud,'' antwoordde Lorenzo gelijk met een pruillip en bleef Annabelle aankijken. Het was inderdaad zo, de weeshuis wou niet al te veel aan elektriciteit betalen, dus deden ze de verwarmingen zelden aan. Egoïsten.

"Tja.. ik weet niet hoe ik je kan helpen hoor.." antwoordde Annabelle bedenkelijk maar met twinkelende oogjes. Het was leuk om Lorenzo te pesten maar ze zou hem zo heus wel helpen hoor! Daar had ze geen problemen mee!