De eetzaal

Lorenzo haalde zijn schouders op en zei; 'Maybe, I dunno. I'm a guy ..' waarop hij vervolgens zijn bestek weer oppakte en probeerde te eten.

"Not all guys are stupid," antwoordde Anna gelijk weer. Meteen daarna stopte ze een hap eten in haar mond, misschien zou ze dan haar mond wel kunnen houden.

'Gee, thanks .. that's .. sweet.' antwoordde Lorenzo gelijk terug en stopte een hap eten in zijn mond. Hijzelf had geen zin om haar terug te belediging, dus besloot hij maar niet te praten.

Anna glimlachte kort, maar besloot dat het misschien beter zou zijn als ze haar mond hield, dus dat deed ze maar. Af en toe opende ze hem om wat te eten, maar dat was ook het enige.

Nadat Lorenzo minder dan de helft van z'n eten binnen had gewerkt stond hij op en liep naar dat plekje waar je je eten kon dumpen, en liep daarna weer terug naar Annabelle. 'Guess I'll see ya tomorrow then ..' zei hij tegen haar en liep weg. 'Or not.' Hij besloot maar terug te gaan naar de jongens slaapzalen om wat te lezen.

"No wait!" riep Anna gelijk toen Lorenzo wegliep. Snel stond ze op en liep ze achter hem aan. "Look, I'm really sorry for all I said, I just don't know why I say all this stuff because normally I don't and.." Anna zuchte kort, langs Lorenzo heen kijkend. "I'm just sorry."

'Don't be, I get it .. it's probably me pissing you off. No worries.' zei Lorenzo en klapte zijn handen tegen elkaar aan en draaide zich weer om, om de trap op te lopen naar de jongens slaapzaal.

Meteen liep Anna weer achter Lorenzo aan. "No you don't. You really don't understand," zei ze hoofdschuddend. "I have no reason to be mad at you or whatsoever I'm just.. overreacting, or so."

'Right .. good morning to you, too Anna.' mompelde hij nadat ze al weg was en liep zelf ook de eetzaal uit. Hij liep via the main enterance naar het grasveld. Fresh air, that's good right?

Als Daniel met zijn hondenkop niet "per ongeluk" tegen haar aangelopen was lag Anna nu waarschijnlijk nog steeds te slapen. Maar dat was niet het geval en nu was ze keurig op tijd voor het avondeten! Snel schepte ze wat op en ging ze aan een tafel zitten. Geen Lorenzo.

Nog net op tijd liep Lorenzo de eetzaal binnen en schepte wat eten op waarnaar hij vervolgens ergens neerplofte en heel sloom begon te eten.

Anna schrok zich dood toen Daniel opeens langs haar kwam zitten. "Lekker geslapen?" vroeg hij op een schijnheilige toon. Anna antwoordde er niet op. "Ik vroeg wat," zei hij daarna nog een keer op botte toon. "Just leave me alone, kay?" kaatste Anna terug, waarna Daniel nog een heel verhaal begon te vertellen dat ze negeerde. Hij wilde haar irriteren, zij hem ook. Door hem te negeren.

Lorenzo keek even op toen hij Daniel langs Annabelle zag gaan zitten en grijnsde even, maar 'concentreerde' zich daarna weer op zijn eigen gedachten en ging toen weer verder met heel sloom eten.

Anna's blik viel even op Lorenzo en daar maakte Daniel natuurlijk meteen gebruik van. "Aah, so that's the reason you're not talking to me," grijnsde hij. "No, you are the reason I'm not talking," antwoordde Anna gelijk. "You love him, don't you?" Snel schudde Anna haar hoofd. "That's not true." "Oh, I know it is," zei Daniel, met een valse grijns op zijn gezicht. "Shall I tell him?" vroeg hij terwijl hij opstond en richting Lorenzo's tafel riep. Anna's mond viel bijna open van verbazing en meteen liep ze erachteraan, Daniel uit de weg duwend. "Don't say a word," siste ze kwaad, waarna ze langs Lorenzo ging zitten. "Hi!' zei ze, soort van gespeeld blij.

'Err, hi.' zei Lorenzo lichtelijk in de war en keek even naar Daniel. Daarna staarde hij weer voor zich uit en ging weer verder met heel langzaam eten.

Anna wierp nog een kwade blik naar Daniel en richtte zich toen weer op Lorenzo. Over ongemakkelijke situaties gesproken.. "So did you have a nice day?" vroeg ze toen maar, om geen enge stiltes te laten vallen.

'Not really no,' antwoordde Lorenzo zuchtend maar toch een tikkeltje bot en nam nog een hap. Hij had geen zin om te vragen of zij een goede dag heeft gehad, want op dit moment boeide het hem niet veel. Hij was geïrriteerd, heel erg geïrriteerd.

Anna slikte even en aarzelde even of ze wel zou vragen waarom, maar besloot het toch maar wel te doen. "Why? Did something bad happen?" vroeg ze toen maar, half naar de tafel, half naar Lorenzo kijkend.

'No, nothing happened ..' zei Lorenzo ongeduldig en geïrriteerd en legde zijn bestek op zijn bord en stond op, 'Maybe that's it; nothing happened.' voegde hij eraan toe en liep vervolgens weg om zijn bord weg te brengen.

Anna opende haar mond om iets te zeggen, maar sloot hem na een paar seconden weer. Gelijk toen liep Lorenzo weg om zijn bord weg te brengen. Misschien was het beter om er niet achteraan te gaan.

Lorenzo bracht zijn bord terug en liep langs Daniel de eetzaal uit, 'What were you doing? You missed the shot, she was putting a move on you!' zei Daniel en keek hem raar aan, 'Shut up, Daniel.' siste Lorenzo geïrriteerd en liep de eetzaal uit.

Gelijk nadat Lorenzo de kantine uitgelopen was kwam Daniel weer langs haar zitten. Meteen op dat moment stond Anna op. "I don't want you to talk to me," zei ze bitcherig, waarna ze ook de eetzaal uitliep, achter Lorenzo aan. Where did he go?

Anna was snel de eetzaal ingelopen en ging aan een van de tafels zitten, ervoor zorgend dat ze ver van Daniel afzat. Als ze nu ergens geen zin in had.. Hij wist je humeur altijd nog erger te verpesten, ook al dacht je vantevoren dat het niet erger kon.

Anna keek alleen maar even op toen Lorenzo samen met het nieuwe meisje kwam binnenlopen, maar richtte haar blik gelijk weer op haar bord. Okay, ze had haar mening aangepast. Er was wél iets erger dan met Daniel zitten.

'Oh..' zei ze alleen maar. Ze liep rustig de eetzaal in en pakte wat eten. Ze besloot om maar gewoon bij Lorenzo aan te schuiven. 'Hoelang zit jij hier al eigenlijk?' vroeg ze terwijl ze met een misselijke blik keek naar hetgeen wat hier eten genoemd werd.