Strafhok!!!!~

"Shut up or you'll sleep outside,' siste Anna onverstaanbaar. Dat chagerijnige gedoe continu begon op haar met de seconde meer en meer te irriteren. Aan de ene kant had hij natuurlijk wel gelijk, maar aan de andere kant... Miss Matthews moest ergens zijn en overal was het stil. Overal.

'What was that?' vroeg Lorenzo fronsend, en hoorde op dat moment voetstappen ............................................

"Ik tel tot 3 en dan ren je je zaal in," fluisterde Anna, al vroeg ze zich af waarom ze eigenlijk nog de moeite deed te helpen. "1.. 2.. 3.." zei ze, waarna ze hem een duw gaf richting zijn zaal en zelf ook zo snel - en zacht - mogelijk naar haar slaapzaal rende en zich nog met kleren op bed liet vallen. Pyjama deed ze wel aan als de kust veilig was.

Lorenzo deed hetzelfde ..

"Ik denk dat ik iemand hoorde lopen," fluisterde Anna, al was het eigenlijk alleen maar haar verbeelding. "Wat wil je hier in godsnaam doen?" Snel hield ze haar hand voor haar mond toen ze moest gapen - al had dat toch geen zin in het donker. "Lorenzo als je opeens weg gaat ga ik gillen," zei ze toen. Wie weet wat Daniel wel niet gezegd had :@.

HAHAHAHA.

'Je hoort waarschijnlijk je eigen voetstappen, don't worry!' fluisterde hij en keek wat rond. 'Toch best spannend?' vroeg hij toen grijnzend en deed de deur voor de zekerheid dicht, 'Nee nee, ik ga niet weg. Trust me and don't worry!' Lorenzo zuchtte even en haalde toen zijn sigaretten en aansteker uit zijn broekzak en stak een sigaret op.

Anna schrok zich dood toen Lorenzo opeens zijn sigaret op stak. Met wat voor mensen ga ik nu weer om? "Doe weg gek!" zei ze iets te hard, waarna ze gelijk haar hand voor haar mond sloeg. "Wil je dat ze kunnen ruiken dat je hier gerookt heb?" siste ze toen weer zo zacht mogelijk.

Lorenzo trok zijn wenkbrauwen verbaasd op - niet dat Annabelle het kon zien -, 'Oh, en ze kunnen ook zeker ruiken dat ík het was?' Lorenzo nam nog een trek van zijn sigaret en liep wat rond de kamer. 'Toen ik dat ene zei over een brand stichten maakte ik geen grapje.' zei hij bloed serieus, maar toch wel geamuseerd na een korte pauze.

"Lorenzo, doe normaal," probeerde Anna zo kalm mogelijk te zeggen, maar hoorde toch hoe haar stem oversloeg. "I'm outta here." Snel draaide Anna zich om liep richting de deur. Lorenzo was gek, daar was geen twijfel aan mogelijk. Dat of hij was beïnvloed door Daniel. Toch.

Lorenzo ging nog net op tijd voor de deur staan voor Annabelle hem kon peren en zuchtte, 'Come on now, niet gaan .. niemand zal erachter komen dat wij het waren .. I promise you.' probeerde hij haar gerust te stellen en nam nog een trek van zijn sigaret.

"Lorenzo ik meen het, ga aan de kant," siste Anna kwaad. "Je bent gestoord. Een weeshuis in brand steken, as if that would be fun," zei ze sarcastisch. Het maakte haar helemaal niet uit of ze achter kwamen dat zij.. - hij het was. Het ging erom dat hij het uberhaupt wilde doen.

'Waar heb je het over .. ik kan nooit een hele weeshuis in de fik steken .. nah, als we een brand stichten en we rennen terug naar onze dormity duurt het 15 minuten voordat we wakker worden geschud en het weeshuis moeten, ondertussen doven ze het vuur en dan is alleen deze kamer half verbrand.' zei Lorenzo nonchalant en koelletjes alsof het niks was.

"En dan he? Wat dan?" Dan was de strafkamer afgebrand - so what? Miss Matthews zou na de ravage alleen maar strenger worden en heel andere straffen verzinnen. Nog ergere. "Just let me go now," zei Anna half smekend, zich langs Lorenzo proberend te proppen. "Can't take long before Miss Matthews gets here."

Lorenzo begon te fronsen en keek haar even aan voordat hij zuchtte en de deur opende, 'Fine, don't make to much noise on your way back up .. I can always lock myself inside her if I hear someone. I'll see ya tomorrow.' zei Lorenzo droogjes in een stuk door en zuchtte even.

Anna zuchtte even opgelucht, terwijl ze het strafhok uitliep. Al meteen draaide ze zich om en rende er weer naar binnen toe. "Er is iemand daar ik zei het toch," zei ze met een rillende stem. Het was nooit een goed plan geweest mee te gaan, nooit. Ze had beter moeten weten.

'Doe rustig, they won't find us.' Lorenzo probeerde haar weer gerust te stellen, ze was veel te paniekerig en pessimistische bezig. Misschien was deze weeshuis en de veel te strenge regels naar haar hoofd gestegen. Hij drukte zijn oor tegen de deur aan en hoorde de voetstappen vervagen. 'Now, let's get started ..' Er verscheen gelijk weer zowat een sparkeltje in Lorenzo's ogen.

Het was dus óf bij de psychopaat blijven, óf Miss Matthews 's nachts onder ogen komen. Makkelijke keuze. "Je meent dit toch niet écht serieus he?" vroeg Anna met grote ogen. "Je kunt niet zomaar een kamer in brand steken, dat is strafbaar!" probeerde ze nog. Hoe zorgde je ervoor dat iemand als Lorenzo geen brand stichtte? Mhh..

'Niet als we niet gesnapt worden, en als we gesnapt worden gaan we misschien naar een gevangenis .. en ik denk dat het daar beter is dan hier,' zei Lorenzo weer koeltjes en liep naar 't midden van de kamer, en bleef daar even staan en keek rond.

Anna twijfelde even, pakte de deurklink vast en liet hem toen weer los. "Je bent gestoord Lorenzo, compleet gestoord,' zei ze toen. "Kun je iets beters verzinnen om hier wat te laten gebeuren. Iets minder gevaarlijks misschien?" vroeg Anna met zo'n "duh"-gezicht. ((haahahahahha jwz;)))

'Als jij betere ideeën hebt, you're free to speak. But I don't think you have,' Lorenzo pakte zijn aansteker uit zijn broekzak en wat papier. Gewoon op de grond een brandje stichten kon niet, dus zou hij maar de gordijnen moeten doen.

Gelijk toen Anna hoorde dat Lorenzo de spullen bij elkaar pakte liep ze naar hem toe en pakte ze, nadat ze hem gevonden had, zijn hand vast waarmee hij de aansteker vasthad, zodat hij daarmee niks kon doen. "Really, you don't want to do this," fluisterde ze toen. "I know you don't." Ze zuchtte kort. "Laten we gewoon terug naar boven gaan en hopen dat Miss Matthews niks gezien heeft."

Lorenzo fronste even, en zuchtte toen. 'Geez Annabelle,' Lorenzo stopte zijn spullen terug en keek haar aan, voor zover dat kon in het donker. 'Ga jij maar, ik dacht dat het een goed idee was om jou mee te brengen .. guess I was wrong.' Hij liep naar de deur en opende die op een kiertje zodat als Annabelle hier was, ze meteen kon gaan.

"Guess you were," antwoordde Anna, waarna ze op de grond ging zitten. "So what can I do to stop you?" vroeg ze toen. Of ze boven was als hij het deed, of hier, dat maakte verder ook niet uit. Dan kon ze beter proberen hem nog te stoppen.

'Nothing, then you're just wasting your time and risking the chance to get caught,' zei Lorenzo na een tijdje, omdat hij dacht dat Annabelle echt zou gaan. Hij deed de deur weer zachtjes dicht en liep terug naar de gordijnen, en haalde weer zijn spullen eraan.

"And what if I tell Miss Matthews?" vroeg Anna toen. Ze zou het toch niet echt gaan vertellen. Ten eerste omdat ze het toch niet zou geloven, ten tweede omdat het of te laat zou zijn, of ze zou kwaad worden omdat ze 's nachts nog uit haar slaapzaal was en ten derde omdat ze Lorenzo niet wilde verraden. Maar liegen in het donker was een stuk makkelijker, je kunt toch niks zien, ook geen gezichtsuitdrukkingen.