Bibliotheek

Lorenzo besloot de bibliotheek maar eens te gaan 'verkennen', niet dat er veel te verkennen was. Het was in het opzicht een best klein bibliotheekje (hiihhiihhiihhi), met 'veel' oninteressante boeken. Hij liep langs de rekken opzoek naar een fatsoenlijk, en don't-fall-asleep-while-reading-the-book boek.

Een paar minuten nadat Lorenzo de bibliotheek in was gelopen was ook Anna naar binnen gegaan en zo zacht mogelijk achter hem gaan staan. "Told ya," zei ze zacht, voornamelijk omdat het een bibliotheek was en je er stil moest zijn, doelend op het feit dat het er enorm klein was.

Lorenzo keek even op maar richtte zich daarna weer op de boeken, 'Annabelle, long time no speak.' zei hij droog en haalde een boek uit een van de rekken. 'How are you?' vroeg hij daarna droog en begon in het boek te bladeren. (STALKER STALKER STALKERRRRR! LIEF MIE ALOON!)

"Fine,' zei Anna, zonder door te vragen. Pas toen had ze door dat Lorenzo haar opeens Annabelle noemde. "How did you just call me?" Daniel. Wat had hij allemaal gezegd? "What did Daniel tell you?" vroeg ze, nog steeds zo zacht mogelijk.

'Nothing I didn't already know, exept for your full name.' zei Lorenzo nonchalant en legde het boek terug en liep een paar stappen door en haalde daar nog een boek uit een van de rekken. 'Did you have a good night sleep?' vroeg hij daarna, alsof er niks aan de hand was.

"What did he tell you?" vroeg Anna nog een keer. Daniel had haar al vaker proberen zwart te maken en hij deed dat heus niet door alleen haar hele naam te zeggen. Zijn vraag negeerde ze, ze wilde antwoord.

'Nou nou, mevrouw is niet erg vrolijk vandaag ..' zei Lorenzo een beetje emotieloos terwijl hij ondertussen door het boek bladerde, 'Wat boeit jou het wat hij zei? Zijn woorden veranderen niks.' zei hij en keek haar even aan, en legde daarna het boek terug.

Anna glimlachte even kort - en nep. "As if you wouldn't wanna know what people said about you," zei ze toen. "Wat heeft hij gezegd?"

Lorenzo keek haar dit keer serieus aan en wachtte een tijdje voordat hij antwoordde; 'Het zou me eigenlijk niet veel boeien nee.' zei hij en draaide zich daarna om en liep naar de volgende ''sectie'' boeken. Fiction. 'Als het je echt boeit wat hij zei; hij zei dat je een raar typje was en dat ik niet met je moest omgaan, nou goed?' zei Lorenzo toen en haalde nog een boek uit het rek.

Anna opende haar mond om iets te zeggen, maar sloot hem al gelijk weer. Jerk. "Ga je doen wat hij jee opgedragen heeft?" vroeg ze toen. Dat was dus wat Daniel telkens tegen nieuwelingen vertelde. En ze geloofden hem nog ook, tgggk.

'If you keep nagging, yeah maybe I will.' zei Lorenzo lichtelijk geïrriteerd en begon weer in het boek te bladeren. Hij sloot het boek toen en hield hem in zijn hand en liep toen weer terug naar het vorige rek waar Annabelle nog steeds stond.

"Zwak van je," zei Anna, meer om zichzelf te verdedigen dan Lorenzo te beledigen, al deed ze natuurlijk alsof ze het wél daarom deed. "Mag je hem?" vroeg ze daarna, na een korte pauze.

Lorenzo zuchtte en bladerde weer door een boek. Pas na een tijdje antwoordde hij met een vraag; 'Do you care?' vroeg hij zonder op te kijken en bleef door het boek bladeren.

"Would I ask if I didn't?' vroeg Anna op een toon van "lekker logisch". Het irriteerde haar nogal dat hij gewoon in boeken bleef bladeren. Ze voerden een gesprek, bij een gesprek deed je in ieder geval alsof het je iets interesseerde en zat je niet continu met je neus in de boeken.

'Yeah, maybe you would .. who knows?' zei Lorenzo toen en klapte het boek dicht en legde hem terug waar hij hoorde.

"Eh, nee," zei Anna met een nep glimlach. Als ze zich ergens aan irriteerde was het wel aan onnodige vragen stellen. "Can you answer my question now?" vroeg ze toen ongeduldig.

'Then answer my question first, why do you care?' vroeg Lorenzo zonder zijn ogen van het boek af te halen en bladerde nog steeds door. Dit gesprek was overduidelijk nutteloos, but it was entertaining. Wat boeide het haar of hij Daniel mocht? That's his business, isn't it?!?! :@

"I asked you first," antwoordde Anna alleen maar, zonder haar ogen af te wenden. Als hij Daniel mocht zou hij haar nooit mogen, en als hij dat al deed zou Daniel dat toch verbieden. Not that she cared..

'Ik wil een reden hebben om te antwoorden.' zei Lorenzo nonchalant en klapte het boek dicht en liep naar bibliotheek-vrouw om het boek eruit te halen. Dit duurde niet lang, ze stempelde alleen iets op het boek en vroeg om zijn naam. 'Thanks.' zei Lorenzo en liep terug naar Annabelle.

"Ik vroeg het eerst," antwoordde Anna nog een keer. Hij had dat eerder als argument gebruikt, nu deed zij het ook. Het was niet zo dat hij dat wel kon doen en zij niet. Gelijke rechten! :@

'Tough.' zei Lorenzo met een FAKE glimlach. 'I don't answer without reasons to.' zei hij en keek even naar buiten. 'And now if you'll excuse me, ik ga van het lekkere weer buiten genieten.' zei hij en deed een zwaai gebaartje en liep bibliotheek uit!

(ja jij moet mij stalken want je moet lekker 1 week bij mij blijven muwhahaha )

Als er een ding was waar Anna niet tegen kon was het wel geen antwoord krijgen op haar vragen. In versnelde pas probeerde ze Lorenzo bij te houden. "Het is onbeleefd vragen niet te beantwoorden en het is ook onbeleefd gewoon weg te lopen uit een gesprek," zei ze onder het lopen door.

Als er een ding was waar Lorenzo niet tegen kon was mensen hem stalken HAHAHA grapje
_________________________________________________________________

Lorenzo zuchtte en liep nog steeds door richting het grasveld, 'Dan ben ik maar onbeleefd, en ik liep niet zomaar weg van het gesprek, ik excuseerde mezelf.' zei hij en deed de deuren open en ging ergens onder een boom zitten met zijn boek in zijn hand.

(grasveld!!!!)

Lorenzo kon zijn gedachten altijd even laten rusten door een boek te lezen en zich erin te verdiepen, so that's what he tried .. but it didn't work. Zuchtend en geïrriteerd liep hij de bieb uit opweg naar de jongens toiletten. Eenmaal daar aangekomen stak hij een sigaret op en nam een paar flinke hijsen. I should really stop doing this .. Maar het kalmeerde, so why moan if it's working.

Lorenzo ging zijn catching up work doen.